• Adenoid
Migdałek gardłowy, mający za zadanie zamykanie wejścia do jamy nosowej dla powietrza, podczas realizacji głosek ustnych (a tych w języku polskim jest najwięcej). Przerośnięty migdałek sprawia, że dziecko oddycha przez usta, nos (przy dużych migdałach) jest całkowicie niedrożny, dziecko chrapie, miewa bezdechy nocne - w ciągu dnia w wyniku niedotlenienia jest blade, senne, zapomina, ma trudności z uczeniem się. Jednym słowem - przerośnięty migdał znacząco obniża komfort życia.
Jeżeli chodzi o sferę logopedyczną również jest długi ciąg konsekwencji problemów z migdałkiem. Oddychanie przez usta wpływa na utrwalanie się nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka – miejsca, w którym język „odpoczywa” - leży w jamie ustnej gdy nie mówimy. Nieprawidłowo leży na dole, nie ćwiczy podnoszenia się do góry, pozostaje słaby. Podobnie wargi i policzki. W praktyce logopedycznej występuje pojęcie „twarz adenoidalna”- rozchylone wargi, słabe, wiotkie policzki i zwykle po wielu latach takich problemów wysoko wysklepione podniebienie.
• Połykanie infantylne
Nieprawidłowy typ połykania, który jest potrzebny dzieciom jedynie podczas ssania. Do 4 roku życia połykanie powinno być dojrzałe. Przetrwałe połykanie infantylne angażuje mięśnie warg (dziecko nie jest w stanie przełknąć pokarmu z rozchylonymi wargami) mięśnie żwaczy, a język napiera na zęby. Dojrzały typ połykania odbywa się bez udziału warg a język leży „ na górze”. Przetrwałe połykanie infantylne wpływa na seplenienie międzyzębowe- dziecko wysuwa język między zęby podczas realizacji głosek dentalizowanych np. [s,z,c] itd.
• Frenotomia
Zabieg podcięcia wędzidełka pod językowego.
• Pionizacja języka
Podnoszenie języka za górne zęby/do górnej wargi przy szeroko otwartych wargach.