Jak zachęcić dziecko do jedzenia?
Często jest tak, że nie wiemy, co robić, gdy dziecko nie chce jeść. Bo choć my, mamy, jesteśmy pełne dobrych chęci, dzieci często mają swoje własne zdanie na temat tego, co mają ochotę jeść, a co niekoniecznie im pasuje. Dlaczego tak jest, trudno zgadnąć. Maluch, który jeszcze nie mówi, nie powie przecież, czemu jednego dania nie chce nawet spróbować, a inne mógłby jeść codziennie. Być może nie podoba mu się smak potrawy, może jej zapach, a może kolor?
Maluchy z reguły bywają, przynajmniej okresowo, niejadkami. Istnieje jednak kilka prostych sposobów, które pozwalają poradzić sobie z brakiem apetytu.
Uatrakcyjnienie posiłków, niestety wymaga to dużo pracy, ale dania muszą być kolorowe i apetyczne, podane na ładnych talerzach, najlepiej dużych i koniecznie w żywych kolorach.
Warto też dbać o odpowiedni nastrój w trakcie posiłku. Ideałem są posiłki jedzone wspólnie przez całą rodzinę, przy wyłączonym telewizorze i w dobrej atmosferze, koniecznie bez pośpiechu.
Przemycanie nielubianych pokarmów. Jeśli dziecko nie lubi np. mięsa, należy spróbować je zmiksować z ulubionym warzywem. Łatwiej też będzie mięso przemycić w pasztecikach, pierożkach czy naleśniczkach.
Unikanie przekąsek, typu chipsy, słodycze, ciasteczka. Dziecko w tym wieku dopiero zaczyna mieć preferencje żywieniowe, należy jednak pamiętać, że to rodzice je kształtują. Jeśli będziemy mu dawać tego typu przekąski, maluch szybko zacznie uważać, że to właśnie jest dobre. Na co dzień dobrą przekąską mogą być orzechy, surowe warzywa, świeże i suszone owoce oraz soki.
Zachowywanie rytmu dnia. Dzieci posiłki powinny sporzywać codziennie o tej samej porze. Powtarzalność dnia daje dziecku poczucie pewności i porządku. Warto więc wypracować sensowny rytm dnia, uwzględniający określone pory jedzenia, spania, spacerów czy zabawy.
Nic na siłę. Nie ma lepszego sposobu, żeby dochować się niejadka, niż zmuszanie go do jedzenia. Rodzice, którzy krzyczą na dzieci przy jedzeniu, karmią je na siłę albo zabraniają wstawania od stołu, dopóki wszystko nie zniknie z talerza, dochowają się w zależności od charakteru pociechy albo zbuntowanego, przekornego niejadka, albo zahukanego, przestraszonego smutasa.
Aktywność fizyczna. Nic tak nie pobudza apetytu jak codzienne spacery, wyjścia na place zabaw, basen. Ruch i świeże powietrze przyśpieszają przemianę materii, regulują apetyt i sen, hartują dziecko i są zbawienne dla jego rozwoju fizycznego. Po dwóch godzinach szaleństw i przygód mały odkrywca rzuci się na każdy obiad.
Pamiętajmyy, że to my wybieramy co dziecko je, a dziecko decyduje ile.